اصول عقاید انقلاب اسلامی (مقدمه‌ای بر اصل " توحید")

هدف و غایتِ تلاش‌ها و مجاهدت‌های همه‌ی انبیا و ائمه و اولیا و دلسوزان بشریت در طول تاریخ بر است که انسان را از تمام قیدوبندها و اسارت‌های درونی و بیرونی آزاد کنند و موانع حرکت انسان‌ها به‌سوی هدف خلقتشان _یعنی خلیفة الله شدن_را برطرف کنند و همه‌ی استعدادهای نامتناهی  انسان را به شکوفایی و فعلیت برسانند.

سیره‌ی تبلیغی انبیا در تبیین معارف دین، بدین منوال بوده که مبنای فعالیت‌هایشان، را بر طرحِ اصول عقیدتی قرار می‌دادند و در ابتدا از اصول اعتقادات آغاز می‌کردند و به‌مرورزمان و به‌تدریج، مسائل اخلاقی، احکام، آداب، قواعد و قوانین زندگی را به مردم آموزش می‌دادند.در میان این اصول عقاید، "توحید"به‌عنوان محور دین مطرح می‌شود و شعار اصلی همه‌ی انبیا "شعار توحید" بوده است.
 یکی از محوری‌ترین مباحث نیز که عمده‌ی آیات قرآن به آن اختصاص داده‌شده، همین بحث توحید است. در آیات ابتدایی سوره مبارکه هود، رسالت قرآنی را در درجه‌ی اول مختص به بحث توحید، و نهی از شرک کرده است"الر. کتاب احکمت ایاته ثمّ فصّلت من لدن حکیم خبیر. الّا تعبدوا الّا اللَّه انّنی لکم منه نذیر و بشیر و ان استغفروا ربّکم ثمّ توبوا الیه"(سوره هود،آیات۱-۳)

توحید یک مبحث تعهدآور است و مانند روحی لطیف در تمام پیکره‌ی دین حضور دارد. نباید توحید را در مباحث خشک و فلسفی و ذهنیِ صِرف، منحصر کرد. توحید به‌عنوان شعار اصلی و ریشه‌ی شجره‌ی طیبه دین اسلام، به‌طور مستقیم در زندگی، آینده و تاریخ بشریت تأثیر دارد. توحید ناب یک اعتقاد صرفاً قلبی نیست بلکه اعتقادی است که لاجرم برای فرد موحد و خداپرست، تعهدات و وظایف و مسئولیت‌هایی را نیز به دنبال دارد.
توحید خالص و حقیقی، گمشده‌ی بشریت و رمز گشایشِ گره‌های موجود در جامعه‌ی انسانی است. توحید، آن حقیقتی است که انسان را از هرگونه سرسپردگی و عبودیت در برابر هر قدرتی جز خدای رب‌العالمین نهی می‌کند و عبودیت و بندگی و تواضع و خشوع را در همه‌ی مسائل، مختص به خدا می‌داند."لنخرج الناس من عبادة العباد الی عبادة الله"[1]

در جهان‌بینی توحیدی، اعتقاد به توحید برای انسان موحد، تکالیفی را به همراه می‌آورد که این تکالیف و تعهدات، منحصر به یک سری اعمال فردی و عبادی در زندگی انسان‌ها نمی‌باشد بلکه از موحد حقیقی انتظار می‌رود که در راستای تحقق شعار توحیدی لااله‌الاالله در همه‌ی هستی، پیاده‌سازی قواعدِ شریعتِ الهی در قالبِ نظام‌های الهی در جامعه، و ایجاد یک حکومت و تمدن الهی وارد میدان تلاش مجاهدت و مبارزه شده تا در پرتوی این حیات طیبه‌ی انسانی و الهی، همه‌ی انسان‌ها به منتهی النهایه و غایت القصوای سیر عرفانی خود دست یابند.

آن جهان‌بینی توحیدی که در انتها منجر به تشکیل یک نظامِ همه سو نگر اجتماعی و عادلانه و متقن و ارائه‌ی یک زندگی عادلانه‌ی علوی نشود، بدون شک اعتقادی ناقص و ضعیف است؛ وگرنه طبیعتاً جهان‌بینی خالص توحیدی، بایستی به تشکیل یک نظام الهی، مبتنی بر قواعد توحیدی، و تشکیلاتی سراسر، عبودیت و بندگی منجر شود.
انقلاب اسلامی برمبنای اندیشه‌ی توحیدی خالص و ناب امام خمینی (ره) که ریشه در اعتقاد وی، به اسلام نابِ شیعی داشت، به ظهور رسید و این نظام اسلامی نیز بر اساس توحید شکل گرفت. توحید، ریشه‌ی شجره‌ی طیبه‌ی انقلاب اسلامی است. "انقلاب، حرف نویی را به میدان آورد؛ حرف نویی که می‌توانست در دنیای افکار عمومی بخصوص در دنیای اسلام برای خود جا باز کند؛ قسمت اعظم این حرف نو توحید بود، بامعنای عمیق و همه‌جانبه‌ی خود؛ توحید، ستون فقرات و رکن اساسی شعار اسلام و پیام انقلاب اسلامی بود.(بیانات امام خامنه‌ای در دیدار جمعی از دانشجویان زنجان۲۲/۲/۱۳۸۷)"

شایسته است برای تحقق اهداف انقلاب اسلامی در راستای تشکیل یک حکومت توحیدی، هر مسلمانی در هر بخشی از عالم اسلام به اهمیت و ضرورت توحید، به‌عنوان نیاز اصلی همه‌ی بشریت در تمام طول تاریخ حیات انسان بر روی زمین، و برکاتی که توحید در تاریخ و آینده‌ی جامعه‌ی بشری به همراه دارد، به‌درستی بیندیشد؛ چراکه" شکوفایی و سربلندی و کامیابیِ همه‌جانبه‌ی کشورهای اسلامی تنها در سایه توحید با همه‌ی ابعاد فردی و اجتماعی و سیاسی آن و تحقق آن در دنیای امروز به دست خواهد آمد.(پیام امام خامنه‌ای به کنگره‌ی عظیم حج۱۳۷۹/۱۲/۱۲)"

ما درزمینه ی شناخت و تبیین صحیح اسلام ناب و اصول عقاید انقلاب اسلامی، عقب‌ماندگی داریم و باید این عقب‌ماندگی‌ها با تلاش و مجاهدت حق جویان و حق‌طلبان، جبران شود تا به سمت آثار و برکات همه‌جانبه‌ی توحیدی اسلام و ایجاد تمدن اسلامی و تحقق همه‌جانبه‌ی آرمان‌ها و اهداف الهی، حرکت کنیم.
________________________________________
[1]. سید علی حسینی خامنه‌ای، طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص ۲۰۹
آمنه شمس